Discourse Analysis

Discourse Analysis ، تحلیل گفتمان اصطلاحی است که برای محققانی که در رشته های مختلف کار می کنند، تعابیر مختلفی دارد. برای یک جامعه‌شناس، عمدتاً به ساختار تعامل اجتماعی که در گفتگو آشکار می‌شود مربوط می‌شود. برای یک روانشناس، در درجه اول به ماهیت درک متون نوشتاری کوتاه می پردازد. برای زبان شناس محاسباتی، به تولید مدل های عملیاتی درک متن در زمینه های بسیار محدود می پردازد.

در این کتاب درسی که برای اولین بار در سال 1983 منتشر شد، نویسندگان مروری کلی از رویکردهای متعدد و متنوع برای مطالعه گفتمان ارائه می‌کنند، اما رویکرد خود را به طور متمرکز بر رشته‌ای استوار می‌کنند که، به درجات مختلف، برای همه آنها مشترک است – زبان‌شناسی.

آنها با استفاده از روش شناسی که اشتراکات زیادی با زبان شناسی توصیفی دارد، توضیح واضح و گسترده ای از نحوه استفاده از اشکال زبان در ارتباطات ارائه می دهند. دغدغه اصلی آنها این است که بررسی کنند چگونه هر زبانی که توسط انسان تولید می شود، چه گفتاری یا نوشتاری، برای برقراری ارتباط برای یک هدف در یک زمینه استفاده می شود.

Discourse Analysis

Discourse analysis is a term that has different meanings for researchers working in different fields. For a sociologist, it is mainly related to the structure of social interaction that is revealed in the conversation. For a psychologist, it deals primarily with the nature of understanding short written texts. For the computational linguist, it produces operational models of text comprehension in very limited contexts.

In this textbook, first published in 1983, the authors provide an overview of the many and varied approaches to the study of discourse, but focus on a discipline that, to varying degrees, is common to all. – Linguistics.

Using a methodology that has much in common with descriptive linguistics, they provide a clear and comprehensive explanation of how language forms are used in communication. Their main concern is to examine how any human-produced language, whether spoken or written, is used to communicate a goal in a context.