کتاب Not Betting on Forever

کتاب Not Betting on Forever ، ناتاشا مور عاشق شد
با کلمه مکتوب به زودی
همانطور که او می توانست بخواند. او
شروع کرد به نوشتن خودش
داستان های دوران دبستان
و از آن زمان متوقف نشده است.کتاب Not Betting on Forever
پس از رنج بیش از حد
بسیاری از کتاب ها با کمبود کافی
صحنه های بوسیدن، او
عاشقانه را کشف کرد و او
اعتیاد به پایان خوش
متولد شد او نویسنده/
بیش از بیست رمان.کتاب Not Betting on Forever
رمان و داستان کوتاه
و معتقد است که داستان های
عشق و امید مهم است
عشق در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد
و او اغلب در مورد آن می نویسد
پر جنب و جوش، پرشور
شخصیت ها بعدا عشق پیدا می کنند
در زندگی. او یک پرنده برفی است و
زمستان ها را در آفتاب می گذراند.کتاب Not Betting on Forever
فلوریدا دلم براش تنگ شده
نوه ها اما نه
برف بقیه سال
او در وسترن زیبا زندگی می کند
نیویورک با زندگی واقعی اش
قهرمانی که خوشحال می شود بگوید
همه که او اوست.کتاب Not Betting on Forever
الهام گرفتن

کتاب Not Betting on Forever

پیرامون زبان انگلیسی

اِنگلیسی یک زبان طبیعی از خانواده زبانی زبان‌های هندواروپایی از شاخهٔ زبان‌های ژرمنی غربی است

که اولین بار در انگلستان در عهد آنگلوساکسون‌ها مورد تکلم قرار گرفت و انگلیسی باستان شکل گرفت.کتاب Not Betting on Forever

بعدها پس از تهاجم سزار و نورمن‌ها، انگلیسی میانه شکل گرفت و مکاتب ادبی در ادبیات انگلیسی، انگلیسی نو نخستین را شکل داد.

امپراتوری بریتانیا، توسط مستعمره‌سازی در تمام قاره‌ها و تشکیل بزرگترین امپراتوری جهان،

سپس ابرقدرت شدن ایالات متحده آمریکا و ویژگی سادگی دستور زبان انگلیسی و وجود وام‌واژه‌های بسیار .کتاب Not Betting on Forever

موجب گردید تا در نهایت انگلیسی نو به یک زبان میانجی جهانی و پرگویش‌ترین زبان جهان تبدیل شود.

انگلیسی در انگلستان و جنوب شرقی اسکاتلند تکامل یافت.

از دیگر زبان‌های ژرمنی می‌توان به آلمانی، هلندی، دانمارکی، سوئدی و نروژی اشاره کرد.

امروزه بطورتقریبی نیمی از مجموعه واژگان و دستور زبان انگلیسی از زبان‌های ژرمنی و نیمی دیگر

را وام‌واژه تشکیل می‌دهد که بیشتر آن‌ها از زبان‌های لاتین، فرانسوی، بخشی از یونانی و دیگر زبان‌ها وارد انگلیسی شده‌اند.کتاب Not Betting on Forever

انگلیسی باستان شباهت بسیار زیادی به آلمانی باستان داشت؛ چون انگلیسی‌زبان‌ها، بیشتر،

از ژرمن‌ها بودند که از آلمان وارد بریتانیا شدند و به نوعی زبان آلمانی را می‌توان مادر زبان انگلیسی دانست.کتاب Not Betting on Forever

به دلیل نقش و نیروی بالای بریتانیا در گستره‌های نیروی نظامی، اقتصاد، علم، سیاست و فرهنگ

بر جهان پس از سده هجدهم و بخصوص ایالات متحده آمریکا از سدهٔ بیستم میلادی به این سو،

زبان انگلیسی در سطح جهان گسترش یافته و به عنوان زبان بین‌المللی، زبان‌مادری، زبان دوم،

زبان خارجه و زبان میانجی در بسیاری از کشورهای جهان کاربرد پیدا کرده‌است.

انگلیسی به عنوان زبان مادری در کشورهای آنگلوسفر (انگلستان، آمریکا، کانادا، استرالیا و نیوزلند) و ایرلند،

آفریقای جنوبی، غنا، نیجریه، زیمبابوِی، بوتسوانا و بسیاری کشورهای دیگر کاربرد دارد.

همچنین زبان دوم برخی کشورها مانند هند، پاکستان، قطر، بحرین، سودان و غیره است.کتاب Not Betting on Forever

انگلیسی پرتکلم و شناخته‌ترین زبان جهان است اما برپایه کشورهای زبان مادری امروزه از نظر تعداد گویشوَر،

پس از زبان‌های چینی و اسپانیایی، سومین زبان جهان است.

تعداد کسانی که زبان مادری‌شان انگلیسی است امروزه بیش از ۳۸۰ میلیون نفر است

با این حال تعداد انگلیسی زبانان غیربومی در جهان بیش از ۱ میلیارد نفر است.

انگلیسی در بسیاری از کشورها زبان میانجی است و مهم‌ترین زبان جهان در زمینه‌های سیاست،

اقتصاد، صنعت، فرهنگ و علم در روابط بین‌الملل به‌شمار می‌آید.کتاب Not Betting on Forever

این زبان جزء زبان‌های رسمی سازمان ملل متحد است و نظام آموزشی بیش‌تر کشورها مشغول به تدریس آن هستند.

در سده ششم میلادی، مردمانی از سه قبیله جوت، انگِل و ساکسون و همچنین فریسی‌ها

که در شمال‌غرب آلمان، دانمارک و هلند امروزی ساکن بودند،

به انگلستان یورش بردند و آن سرزمین را به تصرف خود درآوردند.

تا آن زمان مردم بریتانیا یا به عبارت بهتر بریتانیای روم به زبان سِلتی سخن می‌گفتند

که امروزه در زبان‌های ولزی، ایرلندی و برتونی در آن سوی کانال فرانسه دیده می‌شوند.

البته زبان سِلتی مردم آن به دلیل ۴۰۰ سال ضمیمه کردن

این خاک توسط رومی‌ها با لاتین آمیخته شده بود و بسیاری از واژگان لاتین در آن کاربرد داشت.کتاب Not Betting on Forever

پس از اشغال بریتانیا توسط ژرمن‌ها، جوت‌ها از اقوام ژرمن نیز در جنوبِ شرقی خاک بریتانیا ساکن شدند

و در تعامل با زبان‌های محلی، گویش «کِنتی» را به وجود آوردند.

ساکسون‌ها هم که در جنوب و جنوبِ غربی سکنا گزیده بودند، گویش «ساکسونِ غربی» را ایجاد کردند.

اَنگل‌هایی که در شمال و مرکزِ انگلستان اقامت گزیده بودند، به ترتیب،

گویش‌های «آمبِریای شمالی» و «مِرسیایی» را به وجود آوردند.کتاب Not Betting on Forever

سینت بید بر این باور بود که انگل‌ها منطقهٔ گسترده‌تری از خاک بریتانیا

(نزدیک به تمامی خاک آن) را از آن خود کردند و نام «اِنگلند» (England)

از نام همین قبیله گرفته شده‌است. واژهٔ “England” از Engla land به «معنی سرزمین انگل‌ها»

(به انگلیسی: Land of the Angles) گرفته شده و English در انگلیسی کهن Englisc بوده‌است.

افزون بر قبیله‌های یادشده، دسته‌هایی از مردمان ساکن فریزیا،

نیدرزاکسن، یوتلاند و جنوب سوئد نیز در آن دوران به بریتانیا آمدند.کتاب Not Betting on Forever

زبان انگلیسی باستان نخستین برگرفته از چندین گویش بود که این بازتاب‌کنندهٔ

داشتن چندین سرچشمه برای انگلستان در عهد آنگلوساکسون‌ها است.

یکی از این گویش‌ها، ساکسون غربی کهن بود که کم‌کم بر دیگر گویش‌ها برتری یافت.

رزم نامهٔ بئوولف متعلق به همین دوران است. گمان می‌رود که از سدهٔ نهمِ میلادی،

گویش ساکسونی، به دلیلِ سلطهٔ پادشاه آلفرد (نخستین شاهِ انگلستان که فردی از قبیلهٔ ساکسون بود)،

بر دیگر گویش‌ها برتری یافته باشد و از آن پس به عنوان زبان رسمی این کشور شناخته شده‌باشد.کتاب Not Betting on Forever

یک تفاوت مهم انگلیسی باستان با انگلیسی امروزی این است که در انگلیسی باستان، فعل در ابتدای جمله می‌آمد.

انگلیسی باستان، از نظر گویش، بسیار متفاوت از انگلیسی امروزی است.

برای نمونه، واژه‌های light و drought، به ترتیب به صورت «لیخت» و «دراخت» تلفظ می‌شد

یا جملهٔ Will you give me your jacket, good man?، چنین ادا می‌شد:

Wilt ðu sellan me ðin clæð, godman min? در این دوره شماری واژه،کتاب Not Betting on Forever

از زبان لاتین، وارد انگلیسی شد که واژگانی چون: altar, mass, priest, psalm, temple, kitchen, palm, pear,…

از آن جمله‌اند. شمار کمتری واژه هم از زبان اسکاندیناوی،

بوسیلهٔ وایکینگ‌ها که از اواخر سدهٔ هشتم به بعد، کم‌کم یورش‌هایی به انگلستان نموده

و بخش‌هایی را تصرف کرده بودند، وارد این زبان شد. از جملهٔ این واژگان، می‌توان به law, take, cut, both, ill, ugly، اشاره کرد.

انگلیسیِ کهن، گنجینه واژگان غنی نداشت اما، همچون دیگر زبان‌های هند و اروپایی، دستور زبان پیچیده‌ای داشت.