کتاب فرهنگ فارسی فرانسه ،

پیرامون فرهنگ در فرانسه

فرهنگ فرانسه و مردمان فرانسوی‌زبان فرهنگ رایج در میان مردم فرانسه است که در گذر زمان توسط عواملی چون جغرافیا و رویدادهای تاریخی و گروه‌های داخلی و خارجی در این کشور شکل گرفته‌است.

فرانسه، و به ویژه پاریس، از قرن هفدهم میلادی نقش مهمی در فرهنگ و ادب و هنرهای تزئینی در اروپا پیدا کرد و تأثیرات آن در قرن نوزدهم در سراسر جهان هویدا بود.

از پایان قرن نوزدهم به این سو همچنین، فرانسه نقش مهمی در هنرهایی چون فیلم‌سازی و مد و آشپزی ایفا کرد.کتاب فرهنگ فارسی فرانسه

غنای فرهنگ فرانسه برآمده از تنوع آن، بازتاب فرهنگ بخش‌های گوناگون فرانسه بودنش، تأثیراتش بر دیگر ملت‌ها،

پایداری آن در میان گروه‌های قومی و سیاسی است و به آن امکان این را داده که در طول زمان بسیار به رشد بپردازد.

زبان

فرهنگستان فرانسه تعیین‌کننده سیاست‌های کشور در زمینه زبان فرانسوی است؛ با این حال این سیاست‌ها که پذیرش آن‌ها اجباری نیست گاه از سوی دولتمردان فرانسه نیز نادیده انگاشته می‌شوند.

برای نمونه دولت لیونل ژوسپن خواهان مونث‌سازی بعضی واژگان از جمله واژه وزیر در «خانم وزیر» (madame la ministre) بود که با واکنش فرهنگستان که خواهان باقی ماندن وزیر به صورت مذکر (madame le ministre) بود، مواجه شد.

زبان‌های محلی متعددی در فرانسه وجود دارند که بعضی از آن‌ها همچون زبان برتون و زبان آلزاسی با زبان رسمی فرانسوی تفاوت بسیار دارند.کتاب فرهنگ فارسی فرانسه

بعضی زبان‌های نواحی، همانند خود زبان فرانسوی، ریشهٔ رومی دارند از جمله زبان اکسیتان. زبان باسک به گونه کامل با فرانسوی تفاوت دارد و ریشه در هیچ زبان دیگری در جهان ندارد.

گویشوران این زبان در مناطق جنوب غربی فرانسه تا شمال اسپانیا زندگی می‌کنند.

نسخه‌ای بازنگری شده از قانون اساسی فرانسه که در آن زبان‌های محلی به رسمیت شناخته شده‌اند در سال ۲۰۰۸ در نشست پارلمانی در کاخ ورسای به امضا رسید. زبان انگلیسی در فرانسه به عنوان زبان دوم در مدرسه‌ها و نهادهای آموزشی آموزش داده می‌شود.کتاب فرهنگ فارسی فرانسه

دین

فرانسه کشوری سکولار است که در آن آزادی اندیشه و مذهب زیر اعلامیه حقوق انسان و شهروند تصویب شده در ۱۷۸۹، محترم شمرده می‌شوند. جمهوری فرانسه بر پایه لائیسیته بنا شده‌است و آزادی دین‌ها (از جمله ندانم‌گرایی و خداناباوری) تضمین شده‌اند.

قانون جدایی کلیسا و سیاست در فرانسه در ۱۹۰۵ به تصویب رسید و در آغاز جمهوری سوم (۱۹۴۰-۱۸۷۱) به اجرا گذاشته شد.

با آنکه در گذشته بیشترین جمعیت فرانسه را باورمندان به آیین کاتولیک تشکیل می‌دادند، امروزه کمتر از نیمی از مردم آن کشور خود را کاتولیک می‌دانند.بر پایه یک آمارگیری که در سال ۲۰۰۶ میلادی در مجله فاینانشیال تایمز به چاپ رسید.کتاب فرهنگ فارسی فرانسه

۳۲٪ از مردم فرانسه خود را ندانم‌گرا می‌دانند و ۳۲٪ دیگر خداناباور هستند و تنها نزدیک به ۲۷٪ مردم به وجود خدا یا وجودی برتر و لایتناهی باور دارند.

پیرامون فرهنگ لغت

واژه‌نامه، فرهنگ، دیکسیونر (به فرانسوی: dictionnaire) یا دیکشِنِری (به انگلیسی: dictionary) یا گاهی لغت‌نامه

یا فرهنگ لغت یا فرهنگ واژگان، کتابی است که در آن معانی واژه‌های یک، دو، یا چند زبان همراه با توضیحات مربوط به ریشه،

تلفظ، یا اطلاعات دیگر مربوط به واژه‌ها به ترتیب حروف الفبای زبان یا زبان‌هایی معیّن گردآوری می‌شوند.کتاب فرهنگ فارسی فرانسه

واژه‌نامه با دانش‌نامه تفاوت دارد. در یک واژه‌نامه معمولاً، تنها به معنای واژه‌ها اکتفا می‌شود و اطلاعات دیگری

(نظیر تاریخچه و ریشهٔ آن‌ها) داده نمی‌شود. افزون بر این، در واژه‌نامه‌ها تنها به واژه‌های عمومیِ یک زبان اشاره می‌شود،

و اسم‌های خاص (مانند نام‌های جای‌ها و کسان) کمتر نوشته می‌شود. با این حال، مرز دقیقی بین واژه‌نامه

و دانشنامه نمی‌توان تعیین کرد، و برخی کتاب‌ها به نوعی در هر دو طبقه جا می‌گیرند؛ مانند واژه‌نامهٔ دهخدا.

انتقادها به مفهوم فرهنگ لغت
پیر بوردیو هر فرهنگ لغتی را حاوی سوگیری می‌داند و در این رابطه بر این عقیده است که تمام فرهنگ‌نامه‌ها،کتاب فرهنگ فارسی فرانسه

اعم از جامعه‌شناسی، انسان‌شناسی، فلسفه و غیره، اغلب زورگویانه هستند. او علت این امر را این می‌داند

که آن‌ها در تظاهر به توصیف، در واقع به برخی واژه‌ها مشروعیت می‌دهند. او فرهنگ‌نامه‌ها را ابزارهایی می‌داند

برای ساخت واقعیتی که مدعی ثبت آن‌اند، و مدعی است آن‌ها می‌توانند مؤلفان و مفاهیمی را که وجود ندارند

به‌وجود بیاورند و، برعکس، دربارهٔ مفاهیم یا مؤلفانی که وجود دارند خاموش بمانند.کتاب فرهنگ فارسی فرانسه