کتاب English Plus 1

کتاب English Plus 1 ، کتاب اموزش زبان انگلیسی Plus یک دوره انعطاف پذیر و حمایتی است

که اعتماد به نفس زبان اموزان را با تمرین و تکرار بالا می برد.

این کتاب با روش های نوین خود به دانش آموزان کمک می کند.کتاب English Plus 1

تا از تمام توانایی های خود برای بالا بردن اعتماد بنفس

در راستای صحبت کردن به زبان انگلیسی استفاده کنند.

این مجموعه انعطاف پذیر برای استفاده در کلاس هایی

با توانایی و سطوح متفاوت بسیار سودمند است.کتاب English Plus 1

کتاب انگلیسی Plus مهارت های ارتباطی دانش آموزان

را از طریق رویکرد ساخت یافته و روشمند توسعه می دهد

و به دانش آموزان کمک می کند تا در هر درس به نتایج فردی دلخواه دست یابند.

درباره نویسنده کتاب

بن وتز در سال 1986 تدریس زبان انگلیسی را آغاز کرد

و از سال 1998 به عنوان مربی و نویسنده معلم آزاد مشغول به کار شد.کتاب English Plus 1

او چندین کتاب درسی موفق برای نوجوانان نوشته است،

از جمله Adventures و English Plus، دوره متوسطه جدید

انتشارات دانشگاه آکسفورد.کتاب بسیار آموزنده و دارای مطالب

بسیار مفیدی میباشد که میتواند کمک والایی به شما عزیزان کند .کتاب English Plus 1

کتاب English Plus 1

پیرامون زبان انگلیسی

اِنگلیسی یک زبان طبیعی از خانواده زبانی زبان‌های هندواروپایی از شاخهٔ زبان‌های ژرمنی غربی است

که اولین بار در انگلستان در عهد آنگلوساکسون‌ها مورد تکلم قرار گرفت و انگلیسی باستان شکل گرفت.کتاب English Plus 1

بعدها پس از تهاجم سزار و نورمن‌ها، انگلیسی میانه شکل گرفت و مکاتب ادبی در ادبیات انگلیسی، انگلیسی نو نخستین را شکل داد.

امپراتوری بریتانیا، توسط مستعمره‌سازی در تمام قاره‌ها و تشکیل بزرگترین امپراتوری جهان،

سپس ابرقدرت شدن ایالات متحده آمریکا و ویژگی سادگی دستور زبان انگلیسی و وجود وام‌واژه‌های بسیار .کتاب English Plus 1

موجب گردید تا در نهایت انگلیسی نو به یک زبان میانجی جهانی و پرگویش‌ترین زبان جهان تبدیل شود.

انگلیسی در انگلستان و جنوب شرقی اسکاتلند تکامل یافت.

از دیگر زبان‌های ژرمنی می‌توان به آلمانی، هلندی، دانمارکی، سوئدی و نروژی اشاره کرد.

امروزه بطورتقریبی نیمی از مجموعه واژگان و دستور زبان انگلیسی از زبان‌های ژرمنی و نیمی دیگر

را وام‌واژه تشکیل می‌دهد که بیشتر آن‌ها از زبان‌های لاتین، فرانسوی، بخشی از یونانی و دیگر زبان‌ها وارد انگلیسی شده‌اند.کتاب English Plus 1

انگلیسی باستان شباهت بسیار زیادی به آلمانی باستان داشت؛ چون انگلیسی‌زبان‌ها، بیشتر،

از ژرمن‌ها بودند که از آلمان وارد بریتانیا شدند و به نوعی زبان آلمانی را می‌توان مادر زبان انگلیسی دانست.کتاب English Plus 1

به دلیل نقش و نیروی بالای بریتانیا در گستره‌های نیروی نظامی، اقتصاد، علم، سیاست و فرهنگ

بر جهان پس از سده هجدهم و بخصوص ایالات متحده آمریکا از سدهٔ بیستم میلادی به این سو،

زبان انگلیسی در سطح جهان گسترش یافته و به عنوان زبان بین‌المللی، زبان‌مادری، زبان دوم،

زبان خارجه و زبان میانجی در بسیاری از کشورهای جهان کاربرد پیدا کرده‌است.

انگلیسی به عنوان زبان مادری در کشورهای آنگلوسفر (انگلستان، آمریکا، کانادا، استرالیا و نیوزلند) و ایرلند،

آفریقای جنوبی، غنا، نیجریه، زیمبابوِی، بوتسوانا و بسیاری کشورهای دیگر کاربرد دارد.

همچنین زبان دوم برخی کشورها مانند هند، پاکستان، قطر، بحرین، سودان و غیره است.کتاب English Plus 1

انگلیسی پرتکلم و شناخته‌ترین زبان جهان است اما برپایه کشورهای زبان مادری امروزه از نظر تعداد گویشوَر،

پس از زبان‌های چینی و اسپانیایی، سومین زبان جهان است.

تعداد کسانی که زبان مادری‌شان انگلیسی است امروزه بیش از ۳۸۰ میلیون نفر است

با این حال تعداد انگلیسی زبانان غیربومی در جهان بیش از ۱ میلیارد نفر است.

انگلیسی در بسیاری از کشورها زبان میانجی است و مهم‌ترین زبان جهان در زمینه‌های سیاست،

اقتصاد، صنعت، فرهنگ و علم در روابط بین‌الملل به‌شمار می‌آید.کتاب English Plus 1

این زبان جزء زبان‌های رسمی سازمان ملل متحد است و نظام آموزشی بیش‌تر کشورها مشغول به تدریس آن هستند.

در سده ششم میلادی، مردمانی از سه قبیله جوت، انگِل و ساکسون و همچنین فریسی‌ها

که در شمال‌غرب آلمان، دانمارک و هلند امروزی ساکن بودند،

به انگلستان یورش بردند و آن سرزمین را به تصرف خود درآوردند.

تا آن زمان مردم بریتانیا یا به عبارت بهتر بریتانیای روم به زبان سِلتی سخن می‌گفتند

که امروزه در زبان‌های ولزی، ایرلندی و برتونی در آن سوی کانال فرانسه دیده می‌شوند.

البته زبان سِلتی مردم آن به دلیل ۴۰۰ سال ضمیمه کردن

این خاک توسط رومی‌ها با لاتین آمیخته شده بود و بسیاری از واژگان لاتین در آن کاربرد داشت.کتاب English Plus 1

پس از اشغال بریتانیا توسط ژرمن‌ها، جوت‌ها از اقوام ژرمن نیز در جنوبِ شرقی خاک بریتانیا ساکن شدند

و در تعامل با زبان‌های محلی، گویش «کِنتی» را به وجود آوردند.

ساکسون‌ها هم که در جنوب و جنوبِ غربی سکنا گزیده بودند، گویش «ساکسونِ غربی» را ایجاد کردند.

اَنگل‌هایی که در شمال و مرکزِ انگلستان اقامت گزیده بودند، به ترتیب،

گویش‌های «آمبِریای شمالی» و «مِرسیایی» را به وجود آوردند.کتاب English Plus 1

سینت بید بر این باور بود که انگل‌ها منطقهٔ گسترده‌تری از خاک بریتانیا

(نزدیک به تمامی خاک آن) را از آن خود کردند و نام «اِنگلند» (England)

از نام همین قبیله گرفته شده‌است. واژهٔ “England” از Engla land به «معنی سرزمین انگل‌ها»

(به انگلیسی: Land of the Angles) گرفته شده و English در انگلیسی کهن Englisc بوده‌است.

افزون بر قبیله‌های یادشده، دسته‌هایی از مردمان ساکن فریزیا،

نیدرزاکسن، یوتلاند و جنوب سوئد نیز در آن دوران به بریتانیا آمدند.کتاب English Plus 1

زبان انگلیسی باستان نخستین برگرفته از چندین گویش بود که این بازتاب‌کنندهٔ

داشتن چندین سرچشمه برای انگلستان در عهد آنگلوساکسون‌ها است.

یکی از این گویش‌ها، ساکسون غربی کهن بود که کم‌کم بر دیگر گویش‌ها برتری یافت.

رزم نامهٔ بئوولف متعلق به همین دوران است. گمان می‌رود که از سدهٔ نهمِ میلادی،

گویش ساکسونی، به دلیلِ سلطهٔ پادشاه آلفرد (نخستین شاهِ انگلستان که فردی از قبیلهٔ ساکسون بود)،

بر دیگر گویش‌ها برتری یافته باشد و از آن پس به عنوان زبان رسمی این کشور شناخته شده‌باشد.کتاب English Plus 1

یک تفاوت مهم انگلیسی باستان با انگلیسی امروزی این است که در انگلیسی باستان، فعل در ابتدای جمله می‌آمد.

انگلیسی باستان، از نظر گویش، بسیار متفاوت از انگلیسی امروزی است.

برای نمونه، واژه‌های light و drought، به ترتیب به صورت «لیخت» و «دراخت» تلفظ می‌شد

یا جملهٔ Will you give me your jacket, good man?، چنین ادا می‌شد:

Wilt ðu sellan me ðin clæð, godman min? در این دوره شماری واژه،کتاب English Plus 1

از زبان لاتین، وارد انگلیسی شد که واژگانی چون: altar, mass, priest, psalm, temple, kitchen, palm, pear,…

از آن جمله‌اند. شمار کمتری واژه هم از زبان اسکاندیناوی،

بوسیلهٔ وایکینگ‌ها که از اواخر سدهٔ هشتم به بعد، کم‌کم یورش‌هایی به انگلستان نموده

و بخش‌هایی را تصرف کرده بودند، وارد این زبان شد. از جملهٔ این واژگان، می‌توان به law, take, cut, both, ill, ugly، اشاره کرد.

انگلیسیِ کهن، گنجینه واژگان غنی نداشت اما، همچون دیگر زبان‌های هند و اروپایی، دستور زبان پیچیده‌ای داشت.